Sıfır Dediğimde (2007)


Başrolünde Oktay Kaynarca'nın olduğu sanılan ama aslında Hazım Körmükçü'nün kötü oyunculuğuyla asıl rolü üstlendiği film. Oyunculuktan dolayı kötü olan film. Yoksa hikayesi biraz daha üstünde durulsa harika bir yerlere gidebilirmiş.

Bir kız çantasını kaybediyor. Çantada bir hocasından aldığı değerli bir kitap var. Bir hafta aranıyor, bulamıyor çantayı. Hatırlamıyor ki, "Okuldan çıktım, taksiye bindim, sonrası yok bende" diyor. Unutkanlık var hafiften heralde deniyor. Sonra psikoloji okuyan kankisi bunu hocasına götürüyor, o da hipnoz yöntemiyle hatırlayabileceğini falan söylüyor. Film bi taraftan bu hikayeyi işlerken diğer tarafta bir anne çocuğuna masal okuyor. Bu iki hikaye an geliyor kesişiyor.


Bence bi izleyin filmi, değişik çünkü çok yapılan bi şey değil Türk sinemasında. Film hakkındaki olumsuz yorumlar hep sonu üzerineydi. Bence de çok iyi değildi sonu ama bu genel olarak -millet olarak- özelliğimiz değil mi? Sonunu getiremiyoruz abi bi işin. Ön sevişme, sevişme.. final fiyasko. Bu film için böyle gereksiz bir gerilim yaratılacağına tatlı bir sonla bitebilirdi. Tamam yine Oktay Kaynarca'nın dramı olsun, o tadındaydı ama ne biliyim farklı bi final işte.

Ayrıca oyunculuklar da Oktay Kaynarca hariç -çünkü daha çok dış sesti kendisi- epey kötüydü. Gökhan Yorgancıgil'in yazıp yönettiği film WorldFest Houston Uluslararası Film Festivali'nde 2 dalda 'jüri özel ödülü'ne layık görülüyor. Yorgancıgil'in kısa filmler hakkında şöyle de bir yazısına denk geldim; malum kısa film ayındayız.

Filmi ilginç kılan ise hikayenin internet üzerinden, seyircinin yönlendirmeleriyle şekillenmiş olması imiş. Öyle okudum. kaynak Bu da "Final kötü mü, e seyirci öyle istedi valla.." kaçışı.. Hayır, yazan-yöneten Gökhan Yorgancıgil yazmayı biliyosun..

24.07.13