Çok önceden uğraştığım bir kısa film projem vardı, geçen aylarda bir arkadaşımla konuşurken tekrar muhabbetinin açılmasıyla içimde bir şeyler kıpırdanıp, senaryoyu tekrar bir gözden geçirmiştim. Kısa film ruhundan ne kadar uzaklaştığımı fark ettim onunla uğraşırken. Ne kadar başka bir işmiş, nasıl da değişmiş ilgilerimiz, yeteneklerimiz zaman içinde... Tekrar o heyecanı yakalayıp, üretime geçmek için enerji bulur muyum bilemiyorum ama en azından hatırlamış oldum.
Şimdi de YouTube'ta bir kısa filme denk geldim, It's Supposed to be Easy (2017), oyuncu Keith Ewell'in yazıp-yönetip oynadığı bir 11 dakikalık film; Ewell'e de Adrianne Palicki eşlik ediyor, çok tatlıdır, zaten onun adını görünce izlemek istedim. Çok basit bir teknikle, tertemiz çekilen bir film olmuş. Yalnız kurgu ve ses işçiliği konusunda epey amatör duruyor, renk menk zaten yok. Hayattan tatlı bir detay yakalanmış, film olmuş. Ayrılan veya ayrılmak üzere olan bir çiftin ilişkilerini sorgulaması anlatılıyor.
İlişkiyi evlilik aşamasına taşımaya çalıştıkları bir döneme, beraber yaşayacakları evi aradıkları zamana dönüşlerle (flashback'lerle), muhtemelen ayrıldıkları ama bir arada oldukları bir zamana gelişler görüyoruz. Yani basitçe, biz niye bu haldeyiz diye sakin sakin konuşurken, niye o halde olduklarını anlatan geçmişe dönülüyor ve aslında iyi zamanlarımız da varmış diye başka bir geçmiş de hatırlatılıyor. Çok tanıdık muhabbetler..
Çok iyi bir film değil belki ama kısa film sevenler buyursun, YouTube'ta Keith Ewell'in hesabında izlenebilir.
24 Mayıs 2020
