Yaaa, çok güzel bee, Fransızca diye demiyorum izlemesi çok keyifli bi film. Westworld (2016- ) dizisinin bize hatırlattığı Westworld (1973) filmiyle insanlığa kazandırılan bu distopik fikir pek çok mecrada defalarca işlendi. Nedir o fikir, bir insana istediği hayatı suni olarak sunabilme fikri... Westworld (1973) bunu teknolojiyle yapıyordu, insansı robotlarla kurulan bir dünyada parayı basan istediği kurguda istediği gibi yaşayabiliyordu, adam öldürme, tecavüz gibi sapkın fikirlerin yasal bir yaptırımı olmadığı bir dünyaydı burası haliyle, çünkü karşınızdakiler robottu.. La Belle Époque (2019) napıyor, olaya Avrupalı bir bakış açısı kazandırıyor ve parayı basan istediği kurguda istediği gibi zaman geçirebiliyor, çünkü karşınızdakiler sanatçılar, aktör ve aktrisler.. Tabii ki bu ortamda sapkın fikirlere yer yok, aşk var, nostalji var..
Eskiden gazetelere karikatür çizen bir işsizdir Victor, kıçındaki kıllar ağarmış bu amcamızın yaşıtı çoğunluk gibi teknolojiyle arası pek iyi değildir. Hala kendi kendine eski moda kalem-silgi-kağıt üçlüsüyle stilize çizimler yaparak zaman geçiren Victor'un eşi Marianne, iddiasına göre gerçek bir işi olan, eve ekmek getiren ve çağa ayak uyduramayan kocasından sıkılan bir kadındır. Ayrıca terapistiyle yatmaktadır. Sinemacı oğulları Maxime bir ara bu Romantik Westworld işinin başındaki arkadaşından babası için bir davetiye koparır.
Bir gün Marianne'le Victor'un bir tartışmaları, ihtiyar Victor'un evden ayrılmasını gerektiren seviyeye varır. Parası pulu olmayan Victor'un cebinde tam ne işe yarayacağını bilmediği bu davetiye vardır ve çaresizlikten o stüdyoya gider. "Hangi dönemi, nasıl bir ortamda yaşamak istersiniz?" sorusuna Victor'un verdiği cevap, "16 Mayıs 1974, Lyon, La Belle Epoque isminde bir restoranda olmak isterdim tekrar, hayatımdaki en mutlu günümdü, Marianne'le tanıştığımız zamandı!.." oluyor. Genelde insanlardan -20'ler Paris'i- gibi klasik istekler alan eleman, bu spesifik istek üzerine Victor'dan mekan ve karakterler hakkında bilgi topluyor. Birkaç gün sonra size haber vericez deyip yolluyorlar ihtiyarı.
Birkaç gün sonra 16 Mayıs 1974, Lyon, La Belle Epoque'e giriş yapan Victor, inanılmaz bir deneyim yaşamaya başlıyor!.. Tabii ki çevresindeki işinin ehli oyuncular ve harika reji sayesinde..
Synecdoche, New York (2008) filmindeki teknik kurgu, Midnight in Paris (2011)'deki romantizm... Güzel olan her şey bu filmde bir araya getirilmiş.. Nicolas Bedos'un yazıp yönettiği film, Fransa'nın Oscarları olarak bilinen Caesar Ödüllerinde bir sürü adaylıkla beraber En İyi Senaryo dahil 3 ödül kazanmış. Diğer ödüllerinden biri tabii ki En İyi Prodüksiyon Tasarımı, öbür diğeri de En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü (Ardant)!..
İzlediğim iyi Fransız filmlerinin çoğunda Guillaume Canet adını görmek tesadüf olmaktan çıktı artık, yönetmen rolüyle hikayede yer alıyor. Klas adam valla. Viktor rolüyle ise Fransa'nın Haluk Bilginer'i Daniel Auteuil'i izliyoruz. Fanny Ardant, Marianne'nin gerçeğini; Doria Tillier ise paralel evrendeki halini canlandırıyor. Çok beğendim, şiddetli tavsiye!..
30 Nisan 2020
