Osamu ve Nabuyo, yanlış bir teyze, bir kız kardeş ve bir oğlan çocuğuyla çekirdek bir ailde gibidir. Ama gibidir, ne Osamu gerçek bir baba ne de Hatsue gerçek bir ninedir. Shota'nın en keyif aldığı şey Osamu ile marketlerde el çabukluğuyla güzel yiyecekler aşırıp akşam aileye ziyafet vermektir. Shota, bir zamanlar gerçek bir ailesi olan çocukken kaybolmuş ve Osamu onu bulup bakmaya başlamış. Her fırsatta da kendisine 'baba' dedirtmeye çalışıyor. Sadece biri ona baba desin istiyor, belli ki merak ediyor o hissi.
Bir kuru ekmeği bile paylaşmayı öneren hayatlar bunlar. Üstelik o ekmeği beşe bölünce başka tat, altıya bölünce bambaşka tat almaktan bahsediyor. Bir akşam Osamu ve Shota market alışından eve dönerken sokakta bir kenara pısmış Juri'yi buluyorlar. Ufacık kız belli ki evde dayak yiyormuş ve kaçma ihtiyacı hissetmiş. Ve artık o da ailenin bir ferdi. Bu arada dayakçı aile de haberlerde kızı arıyor tabii. Kim gerçek anne şimdi onu görelim.
Hirokazu Koreeda yönetimindeki film, geçen seneki Oscar'da yabancı dilde en iyi film adayı... Tabii Golden Globe, BAFTA falan ne varsa hepsine aday gösterildi ama hepsini de Roma (2018)'ya kaybetti. Üstelik Capharnaüm (2018) dururken. Koreeda'nın ise geçen sene Antalya Altın Portakal'da bu filmle En İyi Yönetmen ödülü aldığını hatırlatalım.
Başrolde Osamu'yu oynayan Lily Franky çok şahane oyuncu. Çocuk oyuncu Jyo Kariri ise Shota rolüyle başarılı iş çıkarmış. Ama Capharnaüm (2018)'ün Zain'i dururken kimse kusura bakmasın yani.. Filmin kızları ise Sakura Ando, Mayu Matsuoka, Miyu Sasaki ve Kirin Kiki..
Bu filmle biraz Japonya'nın arka sokaklarında yaşanan hayatlara göz atılıyor. Japonya hakkında çok da bilmediğimiz şeyler bunlar esasen.
22.11.19
