BAFTA'da En İyi Film katgorisinde de yarışan ama sadece En İyi İngiliz Filmi ödülünü alan I, Daniel Blake (2016)'in Oscar'da hiç anılmamış olması biraz üzücü; çok başarılı film bence. Hatta Moonlight (2016)'ı siker atar ama işte, n'apacan..
Dan, yaşlı bir adam, karısı öldükten sonra yalnız kalmış ve marangozluk yaptığı bir işi var. Bir gün iş yerinde kalp krizi geçiriyor ve doktoru -en azından- bir süre çalışmaması gerektiğini söylüyor. Küçük bir dairesi var, çok gideri yok ama çalışmayacaksa ufak bir gelir lazım.
Devlete başvurup, durumunu anlatıp işsizlik maaşı gibi bi şey alacak. Çünkü sağlık hizmetleri uzmanının telefonda yaptığı test -doktorunun aksine- çalışabilir olduğunu söylüyor. Çalışabilir durumdaki birinin de ancak iş arayıp bulamadığı takdirde işsizlik maaşı alabileceği belirtiliyor. Trilyar tane prosedür çıkıyor yaşlı adamın önüne, yok bilgisayardan online başvuru, yok cv..
Kamu personeli tiplerin ellerindeki azıcık yetkiyle kralcılık oynadıkları günümüz şartlarında görüyoruz herkesin memleketinde var bu sorun. Dan de zaten sonunda isyan edip, 'başkanın anasını sikim'ci bir tavır takınıyor, serserilik yapıyor. Delirtiyorlar adamı. Oysa başta öyle miydi? Kendinden daha yardıma muhtaç Katie ve iki çocuğuyla tanıştığında onlara yardım etmedi mi bu adam?! Onlara kol kanat germedi mi, yoldaşlık etmedi mi?!
Hikayede fazlasıyla etkileyici onlarca sahne yer almakta. Gayet dramatik hatta bazen dramın içindeki komedik durumlar çıkartılıyor ortaya. Normalde İngilizlerden çok beklenmeyecek bir sistem eleştirisi var filmin her yerinde.
Yönetmen Ken Loach, senarist Paul Laverty, oyuncular Dave Johns ve Hayley Squires. Dave Johns 90'lardan beri aktif olarak komedyenlik ve yazarlık yapıyormuş, bu yer aldığı ilk sinema filmi. Hayley Squires ise 88'li bir esmer şeker, şimdiye kadar birkaç filmde küçük roller oynamış. Bu filmle beraber güzel bir çıkış yaptığı görülüyor; bu rolüyle BAFTA adaylığı ve birkaç Britiş festivalde ödül aldı. Yaşlı kurt Ken Loach ise zaten hep sistem eleştiriciymiş..
040317
