Yönetmen: Stanley Kubrick
Yazar: Stephen King (roman), Stanley Kubrick (senaryo)
Oyuncular: Jack Nicholson, Shelley Duvall ve Danny Lloyd..
Şimdi bu Şayning filmini izledim ya, meğer baya izleyen, izleyip de dertlenen varmış çevremde onu gördüm. Dertlenmelerinin sebebi konunun tuhaflığıyla yazar-yönetmen-oyuncu fantastikliğinin birleşmesi. Yani ''Ee noldu şimdi, niye ki, o neydi, ne alaka ya?'' sorularını sorduruyo film sonunda. Ne anlatmaya çalışmış diye düşünüyo insan. Neyse işte izlediğimi öğrenen soruyo "Neydi la şimdi o?" diye. Sanki ben çektim filmi.. Hatta yazdım gugıla, izleyenlerden anlayan eden var mı diye.. Yok. İzleyen herkesin kafası karışıyo demek..
Şimdi hani filmin başında 'görüşme' kısmında müdür Jack'e anlatıyo ya, bundan bi on sene önce böyle böyle bi şey oldu diye. Benim fikrim, Jack'in o tarz işler yapmasının altında, anlatılan o hikaye var, Jack kafayı yedikten sonra kendi kafasının içinde önce barmenle sonra temizlikçiyle tanışıyo. Temizlikçi o hikayenin aslında Jack'in olduğunu zaten karısını ve kızlarını öldürenin de o olduğuna inandırıyo onu ve Jack karısı ve çocuğunu öldürmek için gerekli gazı almış oluyo. Çocuk da biraz enteresan olduğu için babasının olayına katkıda bulunuyo istemeden.. Ne gibi? O odada bi kadın olduğunu söylemek gibi, bence o boynundaki izi çocuk kendi kendine yaptı Jack'in de dediği gibi..
Filmin güzel sahnelerinden bahsedecek olursam, tabii ki, çocuğun piskiletiylen bi halıda bi yerde bi halıda bi yerde gitmesi ve o sesin o ortamda yarattığı gerilim.. Sonraaa, daha önce 'Film Kulübü' diye bi kitapta okuduğum -ve filmde özellikle dikkat ettiğim-, kübrik'in germek için yaptığı ekstra merdiven sahnesi.. Hani şu karısı geri geri çıkıyo ya elinde sopayla, hah o sahne: O sahnede gerilimi artırmak için merdiven bitmesin istemiş sevgili yönetmen ve basamak ekletmiş orda fazladan..
Aralık 2011
