Sheridan, daha önce Disco Pigs (2001) diye bir film yapmış, onu da izledim ama o biraz daha karanlık bir dram olduğu için pek çekici değildi. Ama August Rush (2007), her oynadığında büyük zevkle izleyeceğim filmlerden.
Bir çocuk var yetiştirme yurdunda büyümüş... Anne baba müzisyen; kız klasik müzik yapıyor, oğlan rakçı; müziğin aşkı.. Kızın ailesi siz ayrı dünyaların insanlarısınız diyo, babası ayırıyo bunları. Ama kız hamile, tabi bundan oğlanın haberi yok. Kız doğururken baba kafalıyo doktorları çocuğun öldü diyolar. Çocuk, yetiştirme yurduna gönderiliyo..
Çocuk on yaşına falan geldiğinde, yaşadığına inandığı ailesini bulmak için kaçıyo yurttan. İyi de nereye gidiyor.. Müziği takip ediyor çocuk, hepimizin duyduğu ama dinlemediği müziği takip ediyo. Yaprakların hışırtısı, arabaların kornası, yağmurun cama vuruşu.. Sonunda sokakta gitar çalan bi çocuğu buluyo, dinliyo. O arada anne babasının onu duyabilmeleri için kendinin de müzik yapması gerektiğini düşünüyo, takılıyo çocuğun peşine, onun yaşadığı yere gidiyo, diğer müzik yapan çocuklarla tanışıyo. Onlara müzik yaptıran adamla da tanışıyo..
İşte film böyle.. Ve benim en favori filmlerimden.
Müzikleri muhteşem, oyuncuları muhteşem.. Daha ne lan!
Şu an mesela soundtrack albümünü dinleyerek yazıyorum bu yazıyı. Sık sık da dinliyorum zaten bu albümü; albüm kesmediği zaman açıp izliyorum filmi. Belki on kere falan izlemişimdir. İzleyin diye ısrar etmiycem zaten bi çok kişiye izletmişimdir. Çok kişiye doğum günü hediyesi olmuştur bu film.
Şimdi hadi bulun bi yerden izleyin şu filmi..
Eylül 2011
