Herkes ondan bahsediyor, sürekli film teklifi geliyor, o oynasın diye yazıyor senaristler, poz veriyor her kameraya, partiler falan gırla.. Çok meşhur oldu Marilyn Monroe. Bir sürü önemli adamla adı anıldı. Kennedy ile bile.. Şımardı tabii haliyle. Çok güzeldi, çok tatlıydı; herkes onla ilgileniyordu; ya n'olacaktı.
Öldü.. 1962 de öldü.. Otel odasında ölü bulundu, ilaç içmiş bir sürü. Sonra dediler ki yok yahu intihar değil bu cinayet, biri öldürdü kesin bu kızı. Ama işin içinde mafya sevgililer var, Kennedy var. Kapandı konu ama öldü yani, gitti güzelim kız.
Geçenlerde dedim Marilyn filmi izliyim biraz hiç izlemedim.. Önce en iyi kadın oyuncu Oscar'ı kazandığı Some Like It Hot (1959)'ı izledim. Gentlemen Prefer Blondes (1953), Bus Stop (1956), çok eğlenceliydi hepsi. Sonra hani şu meşhur -eteğinin açıldığı pozun olduğu film- olan The Seven Year Itch (1955)'i izledim. Çok güzeldi.
Demin de Something's Got to Give (1962)'i izledim. Ağladım. O nasıl bir son ya.. Film oynuyor, güzel güzel devam ediyor; eğlenceli bir film, ama 37. dakikaya gelindiğinde...
Dean Martin ve Marilyn Monroe sahnelerini oynuyorlar ve filmin yönetmeni George Cukor araya giriyor ''Cut it. Good! Thank you.'' Bu sahne Marilyn'in oynadığı son sahne olma özelliğini taşıyor. Yönetmen kestik diyince Marilyn öyle bi bakıyor ki kameraya... Film öylece bitiyor.
Film yarım kalıyor tabii Marilyn ölünce, yas ilan ediliyor çoğu kalpte. Film, kimsenin umrunda değil. Yıllar sonra, Dean Martin ve filmin yönetmeni Cukor da öldükten sonra, bu yarım kalan filmi hatıra olarak yayınlıyorlar.
Buyurun size o son:
Ocak 2012
